امروز در مطب دکتر کتاب <<نون نوشتن>> دولت آبادی را شروع کردم و تقریبا دو سومش را خواندم . در صفحه104 می گوید: تو  برا ی همدل خودت لازم نیست همه چیز را بگویی تا او اندکی از تو را بفهمد بلکه کافی ست اندکی بر زبان بیاوری تا او همه ی تو را بفهمد.>>

و یاد م آمد به چند شب پیش که جدالی لفظی داشتیم با پایانی پر درد و آزردگی.
 وقتی در یک رابطه حساب و کتاب غلط از آب در میاید یعنی محاسبات درست نبوده اما وقتی به قصد همدلی شروع می کنی و میبینی تنها وجه اشتراک میان شما همزبانی ست آنوقت است که میفهمی به توهم مبتلا بوده ای.