هر آدمی خدای
خودش را می خواهد همان طور که رنج خود را دارد . اندوه و تنهاییش را هم. آدمی خدای
دیگری را فقط می شنود. دردهایش را کلمات درمان
نمی کند .هر مرهمی برای هر زخمی نیست. آدمی خدایی می خواهد از آن خود. آنها که
دارند می دانند. و آنها که ندارند سنگ
سیزیف را حتما دارند.
همان داستان مهمانی ست که میزبان یکی را می پذیرد یکی را نه.و آن که نه نصیب اوست هرگز نخواهد فهمید
شهرزاد
حقایق-3/4/93
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر